Hakkın Yok Şiiri - Murat Gezici

Sararan solan güller içindesin
Anıların tozlu rafları içindesin
Bir yangın yerinin orta yerindesin
Senin sönmeye bile hakkın yok

Öylece gittin de dönmedin geri
Böylece bıraktın da sormadın beni
En çok sevdiğin beni bu serseriyi
Uzaktan izlemeye bile hakkın yok

Yazdığım şiirlerin her mısrasını
Söylediğim şarkıların her acısını
Akıttığım yaşların her damlasını
Bir gün görmeye bile hakkın yok

Uyuyamayıp başka kucaklarda
Çekip çekip attığın sigaralarda
Ağlayıp durduğun balkonlarda
Senin yaşamaya bile hakkın yok

İdam ettiğinden beridir sevdanı
Anmadım gittiğinden beridir adını
Ellere teslim ettin sen muradını
Senin ölmeye bile hakkın yok

Leyla'ya Aslı'ya Şirin'e gem vurdun
Mecnun'a Kerem'e Ferhat'a laf oldun
Sen bütün sevdaların kellesini vurdun
Senin toprakta yatmaya bile hakkın yok