Saçlarının  rengini, alev  sanmış  yanmıştım, 
Gözlerinde  kocaman, zümrüt  saklı  sanmıştım.
Gitme  ne olur   bu  gece, yanımda  kal  bir tanem,
Gül  yüzünü  koklamak, sevmek  hakkım  değil  mi? 
Seni  ne  çok  sevmiştim, bunu  hiç  anlamadın,
Ne  bir  selam  gönderdin, nede  bir  gün  aradın.
Alışmadım  bir  tanem, inan  ki  sensizliğe,
Mahkum  ettin  sen  beni, bu  derin  sessizliğe.
Benden uzak  dışımda, ne  varsa  benden  öte,
Sevdam  beni  sürükledi, ardımdan  ite, ite.
Kırılmış  kanatlarım, uçamadım  bir tanem,
Sevdalı bir kuş gibi, uçmak hakkım değil mi? 
Yalancısın diyorsun, hiç  yalan  söylemedim,
İnan ki  senden  başka, hiç  kimseyi  sevmedim.
Gözlerime  bakarsan, hemen  bunu  anlarsın,
Dudaklar  yalan  söyler, gözler  yalan  söylemez.
Yıkılsam  paramparça, kanatlanıp da  uçsam,
Birken  kendi  kendimde, yine  binlerce  olsam.
Ve  sadece  kendime, kendim  için  ağlasam,
Bu  kadar da  gözyaşı, benim  hakkım  değil  mi? ...
Kayıt Tarihi : 21.3.2006 13:40:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!