Hakkı Demir Şiirleri - Şair Hakkı Demir

Düştü üzerime ışığı, yine bir sabah ufuklar
içimde dolanır kurtçuk,talaş doldu oluklar
Yerde, yanan bedenimin gölgesi
Benimse dalımdaki, yapraklar soluklar

Haberi var mı, dalımda sallanan çocuğun

Adını anne koymuşlar, sırtına dünyayı yüklemişler
Dokuz ay karnında ömür boyu gönülde taşıtmışlar
Her an gönlü sızlamış , gözü ağlamış annem
Sensiz yapamayıp gölgende yaşamışlar

Anne demekle şerh olunmaz varlığın

Köşe başında biri var , beklediğim
Adını bilmiyorum ama eminim sevdiğim
Kışın soğukta yazın sıcaktan da kuvvetli
Bir umuttur bu bekleyişim tek bildiğim

Başı boş gecelerin tek sahibiyim

Ulaşmak istediğim abı revan
Vuslatı düşünürüm heran
Çöl ortasındaki kalbime serap
Uzak kaldıkça cânım harap

Bilmem nedir gönlümdeki bu acı

Ya İlahi, senin yolundan dönenlerden
Senin zatının bulunmadığı gönüllerden
Divanından bir kararla, gönder meleğini
Muhafaza et bizleri, sana karşı gelenlerden

İman dolu gönülleri ağlatanlara karşı

Yine ağlıyorum tek başıma
Yoksun yanı başımda
Baktıkça bakışına
Bırakırım akışına

Akıp gider vakit

Sonbahar vakti gönlümde
Kalmamış yaz mevsim döngümde
Mahzun, muzdarip kalbimde
Yapraklar dökülmüş sen gittiğinde

Hayat ağacımdan yaprak yaprak dökülen

Karanlık gecenin ay ışığı gibi parıltısı,
Su üzerine semanın nakşedilmiş gibi yansıması,
Dil seni anınca gönüle düşen kırmızı güller gibi ifadesi,
Sevmek su üzerindeki yansımaysa üzerine basma cantanesi.

Temiz naçizane su birikintisi gibidir,

Bir su damlası olarak başladı maceramız
Nehirden denize döküldü bahtımız
Ölmemek için yüzmeye
Kulaç atar oldu maksadımız

Hayat dedikleri ezan ile sela arasında

Ayrıyız be sevdiğim
Ahirette bile ayrıldık seninle
Sen başkasınınsın artık her şeyinle
Girme benim rüyalarıma , dağlama gönlümü
Sen uzaksın ben uzağım vuslat uzak
Sevmek olmuş bize ne güzel tuzak