Bir dem geldim pir eşiğine yüz sürdüm,
Dedim: "Ey can, bu yol nereye varır?"
Güldü: "Varılmaz, varılmaz!
Yol dediğin, yoldaş olmaktır erenlere...
Testiyi kırdım, hakikate daldım,
Her parçası bir âlem oldu avuçlarımda.
"Kırılmasın!" diyenlere sorulmaz,
Çünkü bütün, ancak dağıldıkça tamam olur...
Meyhaneye vardım, bade doldurdular,
Dedim: "Bu şarap haram mıdır, helal mi?"
"Haram ile helal, Hakk’ın elinde bir oyuncak,
Sen iç ki, aşkın denizine dalasın!"
Bir üryân derviş gördüm çarşı pazar,
"Meydan bizim, kâr bizim, zarar bizim!" diyordu.
Sordum: "Neden giyinmezsin?"
Dedi: "Donum yok ki utanayım,
Herkeste bir parçam var, ben kimden sakınayım?"
"Eline, beline, diline sahip ol!" dediler,
Ben tuttum "gönlüme" sahip oldum!
"Gönül bir sırça saraydır,
Kırılırsa yapılmaz!" diyenlere inat,
Bin kere kırdım, bin kere yaptım...
Şimdi bildim:
Bu yolun sonu yok, menzili çok!
Biz kendimizi ararken, Hakk’ı bulduk...
Kayıt Tarihi : 28.6.2025 12:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!