Hakk'a Niyaz Şiiri - Kemter Abdal

Bu öğüt dolu dizeler, insanın asıl yönelmesi gereken makamı ve kula kulluk etmenin boşunalığını ne güzel hatırlatıyor. Şair, başı başka yöne eğmemeyi, yüzü daima Hakk'a dönmeyi öğütleyerek, gerçek kurtuluşun ve huzurun yalnızca ilahi olana yönelmekle mümkün olacağını vurguluyor. Kula minnet etmemek ve özünü incitmemek, insanın kendi değerini bilmesi ve onurunu koruması gerektiğinin altını çiziyor. Her sinenin Hakk'ın nuruyla aydınlanması temennisi, ilahi bilginin ve sevginin tüm kalpleri kuşatması arzusunu yansıtıyor ve fani dünyanın geçiciliğini hatırlatarak, insanın asıl gayesinin uhrevi olana yönelmesi gerektiğini belirtiyor. Nefsin aldatıcı tuzaklarına düşmemek ve dünya malının geçici cazibesine kapılmamak konusunda uyarılar yapılıyor. Hakk aşkıyla yanmanın ve gönlün uyanmasının önemine değinilirken, kula minnet etmenin insanı zor durumlara düşüreceği ifade ediliyor. Derviş gibi Hakk'ın kapısında daimi olmak, aşkla coşmak ve kalbi sağlam tutmak öğütleniyor. Kula minnet etmenin insanı perişan edeceği, oysa Hakk'ın rızasının insanı bir sultan kılacağı vurgulanıyor. Ey gönül diye seslenilerek gafletten uyanılması ve esaretten kurtulmak için Hakk'a yönelinmesi çağrısı yapılıyor. Kula minnet etmenin insanı sürekli yıprattığı, oysa Hakk'ın sevgisinin cana can kattığı ifade ediliyor. Kemter Abdal'ın sözleriyle, Hakk'a teslim olmak, aşkla coşmak ve gönlü serin tutmak öğütleniyor. Kula minnet etmenin boşuna bir yorgunluk olduğu, Hakk'ın kapısının ise insanı abideleştireceği, yani kalıcı ve değerli kılacağı belirtiliyor. Bu dizeler, insanın manevi yolculuğunda temel rehber ilkeleri hatırlatan anlamlı bir nasihat sunuyor.