Beni dinle; Ey Hâkim!..
Değilsen işine, hâkim
Zulüm yaparsa, her kim
Hâkimde aynı, Yorga’da!..
Adalet dağıtan, Bir Millet
Kalkar üzerimizden, zillet
Adaletsizlik, en büyük illet
Hâkimde aynı, Çetede aynı!..
Yarabbi; Adalet senin şanın
Adaletine, kurban olsun canım
Haksızlığa uğrarsa; Bir Hanım!..
Hâkimde aynı, Mafyada aynı!..
Devlet olmuşsun, neye yarar?
Her canlı, muhakkak adalet arar
Adaletsizlik, akla, vicdana zarar
Hâkimde aynı, Kabadayıda aynı!..
Yirmi dört yıldır; Adalet arıyorum
Yirmi Sekiz Şubatçıları, soruyorum
Onlara ceza verildi mi bilmiyorum?
Hâkimde aynı, Cuntada aynı!..
Tahsin der; Bakın Ey Hukukçular
Bizler zulüm eden, o kullukçular
Suçlu olan, hastanede yatar mı?
O Hâkimde aynı, Zalimde aynı!..
Tiran- 13.09.2021
Kayıt Tarihi : 5.9.2023 17:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi: Yirmi sekiz Şubat’ta Halka zulüm eden cuntacılar güya mahkûm olmuşlarda, ama hapishanede değil de hastanede yatıyorlar. Yani anlayacağınız keyif sürüyorlar. Geciken adalet zaten adalet değil uygulanmayan adalette hiç değil.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!