İleri ün herifnen bir azıcık atıştık,
Hatır gönül demedi sende sorma hakim bey
Sendin bendim der iken bir kavgaya tutuştuk,
Aleme rezil olduk aman görme hakim bey!
Telefonu gıvrattım oğlanları çığırdım
Sinirim çıktı gayrı onlarada bağırdım.
Beni böyle yalınız gon deyimi doğurdum,
Zavırlamak şart gari sende durma hakim bey!
Ben bu haldan bilmeze oğlan uşak yetirdim,
Lafın ikilemedim ne dediyse getirdim.
Saçım süpürge ettim gençliğimi bitirdim,
Şunu biraz ovşala beni kırma hakim bey!
Dizde derman kalmadı her işe yetenemki,
Seslendiği vakitte yanında bitememki.
Kendime hayırım yok yumuşun tutamamki,
Kurban olam buna hak neyim verme hakim bey!
Utanmada kalmamış boşarım seni diyo,
Azcık yaşlandım deyi bana zulüm ediyo,
Bastona çöke çöke helaya zor gidiyo,
Yırt at dilekçesini mühür vurma hakim bey!
Ben olmasam vallahi itler güler haline,
Bu gün olmuş çaydanlık almamış ki eline.
Yüce Rabbim kelepçe vurmuyor ki diline,
İnsafına sığındım beni yorma hakim bey!
Aklı gidip geliyo bir ayağı çukurda,
Yalınız koyup getsem yem olur kuşa kurda.
Bakma böyle cavrayıp höykürüyor huzurda,
Salda bizi gidelim ayak sürme hakim bey!
Oğlan avrattan korkar kız damadın esiri,
Kimi suçlasam bilmem kime bulam kusuru.
İyi kötü az değil geçtik yarım asırı,
Diyeceğim bu kadar n'olur yerme hakim bey!
…..Meryem Keskin…..
…..21.05.2025……
….7+7.14.hece……
Kayıt Tarihi : 24.5.2025 16:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!