Yüzüme bak tekrar söyle sevmediğini
Ürkütüyor beni artık yalnızlığım
Rıhtımda unutulmuş bir sal gibi yüreğim
Eskimiş, yıpranmış, parçaları çürümüş artık
Gün doğarken ışıklar yüreğimdeki kırıktam geçiyor
İşte o zaman içim ürperiyor şerefsizliğine ağlıyorum
Kabusum oldun artık gece olsun istemiyorum
Oluyorsun bir fırtına esiyorsun işimde derinden
Ramak kaldı ansızın ölmeme uçurumun kenarında yüreğim
Korkuyorum! Ölmekten mi yaşamaktan mı bilmiyorum
Ulaşılamıyor sesinden sonra kapat telefonu mesaj bırakma bana
Yürüyorum şimdi bir meçhule karanlık soğuk üşüyorum
Bizi bir tek ölüm ayırır diyordun
Söylesene, biz şimdi öldük mü?
Sen yaşıyorsun biliyorum
Ve çooook mutlusun
Ben mi?
Mutluluğu bir kenara bırak
Gönül verip sevip bağlandım
Mutluluk için herşeyi sağladım
Terk ettin nankör yüreğimi dağladın
Senin için zalim için için ağladım
Seni seviyorum dedin aklımı aldın
Gözlerinin en dibindeyim karanlığında
Ömrüm son bulsun hadi gel yalnızlığıma
Nedir bu sensizlik gel hadi gece yarılarıma
Üşüyorum uzat ellerini sar kollarına
Laleler solmadan bedenim toprak olmadan gel...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!