ÖLÜMÜN HEYBESİ
1
Fay kırıldı, beş yüzler yıllar defa hep kırıldı, o an ve gece
ÖLÜMÜN HEYBESİ-2-
Hiç kimse yaşamadan, ölüme, yani bilenen, yürüyecek zamanın içinde olmadan acılarını hissedemez ölümün yanlışlığını.
ÖLÜMÜN KARDEŞLİĞİ
Her gün aklımdasın, korkularımdan beslenen,
Beni kurtaracak umudumsun, son nefesimi alacak!
PERDE
ÜLKEM KAPILARINI BEN İÇERDEYKEN YÜZÜME KAPATTI
SUS, KONUŞMA, DÜŞÜNME! VE HELE DÜŞÜNÜRKEN HAYAL EDERSEN?
RUH
Önce ölürmüş, terk ederken bir gece vakti, rüyasız bir gecede
Sessiz ve buharlaşarak gitmiş olmalı; vedalaşmadan…
RUH-2-
Sandım ki çabucak uçup gidecek,
Hep öyle uçup gitmiştir; milyonlarcasında
Rüyaydı, evet eminim bir rüyaydı,
Sen önde, ay ışığının mavisine basmadan yürüyen
Kayıp bir okyanusun bilenen bir adasında
Sen önde, ben adımlarında…
ŞAH DAMARINDAN YAKINA
Depolardan çıkıp gökyüzünde süzülüp yere düşen ve patlayan ağabeylerinin hikayeleri
ŞAH DAMARINDAN YAKINA
Depolardan çıkıp gökyüzünde süzülüp yere düşen ve patlayan ağabeylerinin hikayeleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!