Hakan İşlek Şiirleri - Şair Hakan İşlek

Beni anlamayan yarin peşinden
Koşmak yordu zavallı yüreğimi
Nefes alamadı kalbim dertten kederden
Söküp atmak geldi içimden

Ne kadar faydasız olduğunu anladım

Ben aşk adamı değilim diyemezdim
Çünkü aşkı gönlümden silemezdim
Aşktır adamı hayata bağlayan der
Aşksız bir hayat düşünemezdim

Ama bir vefasız çıktı karşıma

Geçti ömrüm bir sevdanın peşinde
Hep onu düşündüm günümde gecemde
Hiç aklımdan çıkmadı, bir an bile
Bu nasıl sevda imiş döndüm kurumuş güllere

İki etmedim bir dediğini

Hayat bir resim tuvali
Sen ise o tuvalin ressamı
Karışlaştığın ve yaşadığın herşey ama herşey
Tüm heyecan, neşeli ve sevinçli anların
Hatta acı, hüzün ve keder
Ve tercih etmediğin bütün renkler

Sen istenmeyen adamsın anlamadın mı hala
Bakta anla her tuttuğunda kuruyan dallara
Ya sen alatamıyorsun kendini
Ya da yanlış anlıyorlar seni
Neden nasibini zorluyorsun Ey deli
Nasipten ötesi yalan, bunu bil gayri

Karanlık bir boşluğun için içine yuvarlanıyorum
Yıllardır bulamadığım kendimi arıyorum
Gösterişten uzak ama mutlu ve huzurlu
Bir yaşantımın olmasını istiyorum..

Eyvallah dedin yine
Yarına bıraktın her zamanki gibi
Varsa bir sıkıntı şimdi söyle
Aslına bakma diyorsun, bakarım
Lazım bana daim arkadaş
Lazım değilse sen söyle