dost diye bellemiştim dünyayı
dünyada yamukmuş malesef
o da vurdu beni hiç ümidim kalmadı
Ellerini tutmak isterdim
Ve gözlerimin görebildiği heryerde
O sımsıcak gülüşünü yakalamak isterdim
Sonsuzluğa uzanan bir kapının ardından
Sana sonsuzluğu sunabilmek için
Gücümün yettiği yere kadar
yalnızlık gibisi varmı bufani dünyada
yaşamın anlamsız tadına varılır
gecenin gündüzün belli olmadığı
mapushane gibidir yalnızlık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!