Kapı aralığıdır yüzün
Çıkar gelir elbet birgün
Dudakları kör
Gözleri suskun
Baharlar pelerininde sarı yapraklar
Bir kuş konmuş gözlerinden bakıyor şimdi
Buğulu camların ardından.
Bense hayatın içini boşaltıyorum bir köşede
İçini boşaltıyorum iyice
Ki sığsın sadece
Soluğun içine...
Kızıla çalan gözlerinin evcimen lekesi
Bir su tınısı misali yürür
Hükmü bahar topraklara
Her bir tomurcukla kan filizlenir
Nadasa bırakılmıştır yürekler
Bir kelebeğin soluğundasın şimdi
Yeni ölmüş bir serçenin yarı açık gözlerinde
Bu güneşi bırakıp gitmek hiç olmaz şimdi
Şu karınca yuvası sakinlerinde bile sabah mahmurluğu
Öyle bir sabaha açık ki geceden çiğ tutmuş gözlerim,
Seni soruyorlar!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!