86 VAN doğumlu
1- Dünyaya gönderilen İlk insan, Hz.Adem..
2- İnsanoğlu Dünyaya gönderildikten sonra, ırkını çoğaltmaya başladı. Habil'den sonra Kabil'in gözünü kan bürünmüştü artık....
3- Bağnazca açgözlülüğü yüzünden, acımasızca doğayı yok etmeye başladılar. Hırslarına köle olup ekosistemi bozdular..
4- Yüz binlerce yıldır, bencilce doğayı kirletmeden ve yok etmekten sakınmadılar...
5- Doymak bilmeyen hırsları yüzünden, tüm ekosistemi altüst ettiler...
6- Habil ile başlayan bu katliam; daha fazla sömürü ve daha fazla cinayet ile devam etti. İnsan ırkı artık iflah olmayacaktı...
Bir hazan sabahıydı yine ;
Düşüyordu yağmurun taneleri gökyüzünden, yeryüzüne.
Bu mevsimde açar bozkırın çiçekleri .
Hep hazan gibi hüzünlüdür,
Özlerindedir gurbetleri ...
Biz sadece mertlikten yana olana yoldaştık.
Yolumuza Yüreğimizle devam ettik.
Yalnızlıktır yoldaşımız bu yüzden.
Ne kuytu köşelerde boyun eğdik karanlığa,
Ve nede elvadası mümkün olmayan ayrılıklara.
Yol verdik tarihin amansızca süre gelen bu riyakar kalabalığa.
Sanırım yağmurlar dinmeyecek bu şehirde de, Çiçekleri solmuş insanların, solgun yüzleri gibi,
Sanki büyük bir matem var âlemde...
Ben ise garip bir yolcu,
Heybemde yalnızlıktan başka bir şey yok.
Umut ise güneşin battığı yerde.
İnan çok acıyor ellerim,
Bir kahramanlık destanıdır Adem'den beri
İçimde harlanır mertlik alevi
Harlandıkça şahlanır bu deli gönlüm
Ben namertliği geçmişe gömdüm
İlmi talep edenin özünde yoktur ihanet,
Gaipten sesler gelsede, kıldığın namazda yoksa basiret
Dünya senin olsada boştur ..
Özünde kalmadıysa hakkaniyet
Hiçbir şiar buna olamaz kefaret ..
Bir yalnızlık hikayesi taşır bütün kavuşmalar.
Belki de en zoru yeniden başlamaktır hayata.
Heybesi delik bir yolcu gibidir insan ;
KIRGINIM
Ey yaralı kalem
Neden mürekkebin yerine kan damlıyor
Baktıkça yüzüme manasız bir matem bürüyor
Belkide son haykırışları yazarsın....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!