Hak Vaki Şiiri - Ali Çelik 3

HAK VÂKİ OLDUĞUNDA

Dün görmüştüm camiide, dediler bu gün öldü
Dondu damarda kanın, benzin sarardı, soldu
Uzak, yakın akraba, hepsi evine doldu
Geçtin bâki hayata, Hakla yaptın becâyiş
Senin için yapılan, budur en son nümâyiş

Evlat, torun, cânan, yâran, hepsi kaldı beride
Fazla zengin, meşhursan, yazar bir kaç ceride
Hasenatlar önde gider, mal, mülk kalır geride
Kapandı defterlerin, artık bitti alâyiş
Dualar senle gider, burda kalır sitâyiş

Alacaklı git ama, borçlu gitme Ahrete
Aşkla doldur gönlünü, yer bırakma nefrete
Mütevâzi ol daim, rağbet etme şöhrete
Vakit tamam olunca, tehir yoktur gidişe
Ok hedefe atılır, artık konmuş kirişe

Sadaka-ı Câriye, amellerin devamı
Sorular îmandandır, kimse sormaz akvamı
Bu dünyada havassan, küçük görme avamı
Mal, mülk, makam dünyada, imtihanın genişi
Paraya değer verme, ol dünyanın dervişi

Biliyorum hoş gelmez, bu sözlerim nefise
Dünyayı versen doymaz, gözü dönmüş hârise
Takva sahibi kullar, kapılmaz hiç yeise
Sûr öttü mü başlayacak, her mezardan silkiniş
Haşr olacak her nefis, ikinci bir diriliş

Duamız daim olsun, fazla gelsin hasene
Burda muttâki olan, Cennetdedir sekene
Ömür dediğin ne ki, bilemedin yüz sene
Tahdit edilmiş zaman, çabuk olur bitişi
Bir kefenle gidersin, yok düğmesi, dikişi