Hak Meydanı Boş Şiiri - Murat Akbaş

Gençler teknoloji istilasında...
Meydanlar ekran olmuş...
Eller klavyeler de...
Meydan okuyor dünyalara...

Aşk sosuna bulanmış gençler...
Süslü, püslü kızlar...
Ayak uydurmuş erkekler...
Cafeler, loş ışıklar, kaybolmuşlar...

Meydanlar, eylemler...
İsyanlar, haklı arayışlar...
Tik-Toklar'da tıklanmakta...
Facebooklarda var olmakta...
İnstagram'da görüntü...
X hesaplarında mahkum olmuşlar...

Meydanlar, eylemler, isyanlar...
Yalnızlığın adı olmuş...
Hakkını arayanları bekler...
Dönüp bakınca geçmişe...
Neler yaptık neler...
Ne baskılara meydan okuduk...
Yılmadık, yıkılmadık...
Bir tıkla tıklandık yaa...
Kurşun yarası olsa anlarımda...
Bir Tik-Tok'a meydanları verdik...
O da bana dert oldu...
Nardan ateş oldu...
Yürek yeri yangın yeri...
Meydanlar sessizliğin...
Yalnızlığın adı oldu...

Meydanlar bizim...
Diyen yiğitler...
Bir tıklanmaya harcandık...
Bir tıklanmaya yenildik yaa..
O da bana dert oldu..
Nardan ateş oldu...

Meydanlar boş...
Meydanlara koş...
Hakkına koş...
Emeğine koş...
Eğitimine koş
Gönüllere koş..

Eyy insan oğlu nereye koşuyorsun?
Eyy insan kızı nereye koşuyorsun?
Nereye koşuyorsun?
Koşuyorsun gençlik...
Nereye koşuyorsun?
Nereye..?