Üzüntü doluysa gözlerin
Bırak öyle kalsın
Sevgime bir an olsun sahip çıkmadın
Sen bunu çoktan hak ettin
Herkes şahit buna
Sana deli olan bu kalbi terk ettin
Şu an kalbim sızlıyor sanma
İçime gömerim bu sevgiyi
Ne umutlarım vardı oysa
Ne hayallerim..
Hepsi yıkıldı seninle gitti
Mazide kaldı hepsi
Bir yuvamız olsun istemiştim
İçinde çocuklarımız
Onlara baktıkça
Seni kendimi görecektim..
Nefret kaldı şimdiyse senden
Yüreğim kinle dolu
Birlikte bulunduğumuz mekânlar viran oldu
Uğramak..
Yanından dahi geçmek istemez oldu ayaklarım
Mektuplarını yaktım tek tek
Hiçbir şey kalmamalıydı senden
İstemiyor yüzünü görmek gözlerim
Fotoğrafların paramparça elimde
Seni hatırlatan müziklerse
Silinip gitmeliydi kulaklarımdan
Sen bunu çoktan hak ettin
Duygularım karşılık bulamadı sende
Yanımdaydın..
Oysa yoktun!
Benimle değildin
Benimle değildin yanı başımda olsan da
Gözlerin görmüyordu beni
Baksalar da..
Kulakların duymuyordu sesimi
Eğilip fısıldasam da..
Sen bunları çoktan hak ettin
Sevdiğimdin
Hepsini bir kenara ittin gittin
Hak ettin
(Hakkâri, 18 Eylül 2003)
İbrahim SarıhanKayıt Tarihi : 22.11.2006 15:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!