Henüz öğrenmeden hiçbir kelime
Bilgeliğe soyunduk
Daha aşık bile olmadan
Leylalara susadık
Hor gördük küçük gördük de
Gerçeği göremedik
Hep ezdik hep ezildik
Sevmeyi bilemedik
Suda ki aksimizden ürküp
Kuşları taşladık
Ormanları yakıp
Yakanları kınadık
Yollara tükürüp
Yollar da yattık
Önce işedik denizlere
Sonra arıttık içtik
Gökyüzünü kararttık
Biz her şeyi mahvettik
Hep birden bir ağızdan
Neden yanlışı seçtik
Bir umut vardı belki
Biz onu da tükettik
Hani son görünüyor ya
Biliyorum hak ettik.
(18/11/01)
İsmail İyidilKayıt Tarihi : 2.6.2009 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!