Hain, Her Zaman Hain Kalır

Bir kez sırtını dönen biri, yüzüne ne kadar gülse de içinde taşıdığı gölge değişmez. Hain, ne zaman ne yaparsa yapsın, en güvenli sandığın anda yine en derin yerinden vurur seni. Çünkü ihanet, bir kez ruhuna işlemişse, sadakat sadece bir maskedir artık. En çok da inandıkların yıkar seni… en çok da “asla yapmaz” dediklerin. O yüzden öğrenirsin zamanla: Her “kardeşim” diyen dost değildir, her “yanındayım” diyen kalmaz fırtınada. Unutma, gerçek düşman yüzünü gizlemez… ama hain, en çok sevdiğinin teninde gizlidir. En çok da sırtını yasladığın eller bırakır seni boşluğa. Ve sonra dönüp bakarsın geçmişe, aslında hep bir işaret varmış ama görmek istememişsin. Çünkü insan, ihaneti en çok, sevdiğinde görmekten korkar. Ama bir kez maskeler düşünce, artık hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Ne kalbin, ne güvenin, ne de gözlerin… çünkü hainin bıraktığı yara, en çok içini çürütür.