Hain Ateş... Şiiri - Burak Özdemir

Nasıl hain bir ateş yaşamak,
bilir misin sensiz?
Nasıl bir keder,
nasıl bir yalnızlık hükmü Yaradan’dan miras
bu körpe günahkâra..
Bilir misin?
Lakin güzel şey ağlamak,
güzel şey
bir kadına yanmak son deminde nefesinin..
Ve şimdi;
Ölü şairler
keder yağdırıyor sonsuzluğa..
Sen, ben ve cümle mahlukat
kanıyoruz
bir Güz sabahı esintisinde yağan yağmura.
Sen ve ben yanıyoruz boşlukta..
Sen ve ben darılıyoruz kendi üzüntümüze..
Ölüm geliyor sağ yanımdan..
Ölüm gülüyor en arsız kahkahalarla
bu kirlenmiş adama..
Yalnızlık başucumda..
İlelebet direnecek acılar beynimde bir yerlerde..
Sonsuz prelüdler bir Rahmaninov şaheserinden
kırılgan notalar,
bir kadın sesi,
küçük bir kız çocuğu feryadı çaresizliğe,
veya son bir demli çay boğazda,
Baltalimanı’nda,
ve artık sonu gelmeyecek dizeler mirasım kendime..
Ölüm geliyor sağ yanımdan..
Hissediyorum..
Ve;
Nasıl hain bir ateş yaşamak,
bilir misin sensiz?
Nasıl bir keder,
nasıl bir yalnızlık hükmü Yaradan’dan miras
bu körpe günahkâra..