Sel gibiymiş göz yaşlarım
Sessizce ağlarken ebe’min kollarında
Hep susturdular konuşamadım
Hiç dinmedi göz pınarlarım ömrümce
Yıldım yanlış yargılardan
Dinledim insan-ı tanımak için
Tanıdıkça ağladım sessizce
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
şairler böyle ağlıyorlar işte
sessizce
yanarak
yazarak...
umarım daha yazdırmaz size bu tasalar...
saygılarımla..
erhan azbent
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta