119.
Yıl geldi, ay döndü.
Bekleyenlerin ağlamaktan gözü şişti
Mart hâlâ kapıdan baktırır.
120.
Sana ne kadar güvendim
Ağacın baltaya güvendiği kadar
Uzaktan göründü bir kış yeli.
121.
Bu Eylül akşamı son olacak
Saçımdan tel yolmayacağım
Çünkü ay parlıyor tepede.
Kayıt Tarihi : 5.2.2010 08:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!