Bilseniz benim
Cinlerim, perilerim
Düşlerimde gelen esinlerim
Vakitsiz
Gelmelerim gitmelerim
Çıkaramadığından seni içinden
Her teneffüs cezalara kalıyor aklım
Bu gün duvar dibine kıvrılmış
Şu çocuğun kimsesizliğini yaz diyorum
Ne mümkün
Çocuğun gözlerinin çaresizliğinden
Dostlarım tuz basmayın yaralarıma
Talan etmeyin
Umutlarımı
Sarınıp bütün insanca duygularına
Anadan doğma
O gün
Ayrılırken yanından
Yüzündeki anlamı
Ezber gibi aklımda
Tuttuğumu,
Şimdi neresindeyim bilmiyorum yaşantının
Yolumuzu kesiştirdikten sonra
Bizi ayrı noktalara savuran o gizli
Kudretin doruklarında mı
Yüreğimize sevgi tohumları serptikten sonra
Hasret uçurumlarına iten o utanmaz kaderin elinde mi
Paramparça şimdi kederlerim
Ruhum darmadağınık
Bakma öyle göründüğüme
O yürüyen ben değilim yolda
Ben değilim bakan
Tanıdık tanımadık bütün yüzlere
Akşamdır
Özlemlere bürünmelidir
İğneli fıçı misali
Her bir lifinden bir ok fırlayan
Yatağa girmelidir
Kanayan yokluğunda yuvarlanmalıdır
Çılgındık,
Türk’tük.
Çanakkale’de
Kandan candan duvardık,
Geçilmedi destan yazdık.
Yine sesin çıkmıyor
Hasta mısın
Başın mı belada havalarla
Ferahta mı darda mısın
Yoksa sende benim gibi
Kendinden firarda mısın
Kaç kere yemin ettim
İnatla durdum sözümde önce
Bir gün, beş gün, bir ay….
Dayanamadım hasretine
Bozdum yeminimi kaç kere
Aradım defalarca
hanımefendi şiirlerinizi bir solukta okudum.hepsi birbirinden güzel.tebrik ediyor ve daha nice güzel şiirlere diyorum.