Hafize Şiiri - Mehmet Halil

Bu kadar titiz olma Hafize
Daha kaç gün oldu cam sileli
Rüzgar esti toz kalktı diye
Ömrümüzü temizliğe mi vermeli?

Her oda kapısında bir terlik
Evde dolaşmak da merasime tabi
Ne kadar zor sende misafirlik
İple çekiyorum saatleri,
sana gelince.

Beni evlendir diyorsun ama
Mikroskopla bakıyorsun
Tanışmaya gelen her adama
Bembeyaz yumurta mı arıyorsun.
Numaralı şapka gibi kafana…

Daha biz gelmeden
Evi sildiğini biliyorum.
Her şey pırıl pırıl eline sağlık
Yeni takım elbise aldı
Seni görmeye gelen alık
Sense sarıldın hemen süpürgeye
Yeni kumaşın, havları dökülür diye.

İyi ki öğrenmişsin
‘’erkeğe giden yol mideden geçer’’ diye
çok çeşitli, çok güzel pastalar yapıyorsun,
ama bir sigara içmek isteyene,
duvarlar islenecek diye kızıyorsun.

Sen dışarıya bir kulübe yaptır Hafize
Evleneceğin adama özel.
Sen kendini çok beğeniyorsun ama,
Pastalar harika, ev temiz, ev güzel
Hiç düşündün mü Hafize,
Senin kalıpların kaç model.

Senin beğendiğin, seni beğenmiyor
Seni beğeneni, sen beğenmiyorsun
Gelenler huyunu beğenmiyor,
Sen, sesini beğeniyorsun.
Ses tek başına yetmiyor.
Sonra bana kızıyorsun.

Sen de inandın artık
Telli duvaklı evlenme şansın yok
Rahibe de olmayacaksın, gemileri yaktın
Biliyorsun ki hiç umut yok,
Niye izin istersin aile heyetinden
Tabulara meydan okuyacağım derken.
Baştan belli değil mi? geçirecekleri şok.

Hepsi bir adam etmiyor,
Aile toplanmadan ermiyor büluğa
Kimsenin gücü yetmiyor
Tek başına karar almaya…
Doğru söylemişler, akıl ilerlemiyor
Yaş ilerlemekle,
Yaşın kırkbeş olmuş
Karar veremiyorsun, kendi kendine.
İşte şimdi de bu kadın delirmiş diye
Ailen aldı mı seni göz hapsine
Bu dünyadan kız kurusu olarak gideceksin
Kız kurusu olarak Hafize.
Cinsellik olmayınca
Bu hayat niye?