Afrikanın boynu bükük,
narin menekşesi...
Çelimsiz ellerini koy yüreğime.
Ben okşarken mahzun gözlerindeki
yetim çocuğu,
Kainat yükü bende,
Ben kainat yükünde,
Gecelerin sızısı,
Gündoğumu yazısı.
Sinemdeki ağırlık,
Kapılar açılır akşam vakti
kapılar kapanır içimde...
kuşlar güneşi takar kanatlarına
götürür sonsuzluğa.
hüznün iki eli de
Bunca aşıkların arasında,
Kaskatı kalbimle,
Bana düşmezdi,
Yazmak
Dertlerimi içiçe.
Ne varki gücüm
Ruhum sanki çekilmekte
Bir med cezir arefesi
Sükutun sinsi elleri
Bir fırtına öncesi
Bir fırtına öncesi
Bogacak yüreğimi
Ve işte
Artık şiir de yazamıyorum,
Sen'i anlatan, Sen'i,
Ey sevgili.
Ben demek benlik olur,
Hüzün bulutu girince,
Şairin yüreğine,
Yüreği yağmur olur,
Yağar sevgi çölüne.
Çiçekler lapa lapa,
Kar olup dökülürler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!