Hacı Gürbüz Şiirleri - Şair Hacı Gürbüz

Baksana bir sonbahardaha geçti
Ayrıldı agaçlar yapraklarından
Beklemekten biti gitti ümitlerim
Sense hala yoksun yanımda

Her gün okuyorum mektuplarını

Geçerken attığın bakışlarınla
O günlerde düşmüştün ta içime
Koyamamıştım bir türlü adını
Gönlümün belası

Gidince anladım ki aşktı işte

Öyle bir eski rüzğar
Ne yaprak kalsın ağaçlarda
Ne de gökyüzünde bulut
Öyle çıkki ay dede
Gündüz gibi
Yıldızlarını çiçek açtı sansınlar

Gidemiyorsan eğer
Ne mekke ara
Ne medine
Görmek istiyorsan
Dik bir ağaç
Kel bir tepeye

Çocukluğumu hatırlamam
Şimdilerdeyse gençliğimi
Sevdiklerimden ayrı kalmak
Hepsi benim kaderim mi?

Yağar yağmurda yer yüzüne

Senin bana verecegin bir tek sözüne
İnan senin ömür boyu kölendim
Verececegim bitmez sonsuz sevgim
Git sende haklısın anlayamadım

Sevgimiz için yoklukla boguşma

Karşıdan şöyle bakınca
Yemyeşil yalancı cennet
Bela bize yüzelli yıldır
Fakirlik rezalet

Alıştık sömürülmeye

Yalvardık bulduk koyuna keçiye çoban
Kuzu oglakların çobanı ana bacıdan
Bıkmış bakıyor inekler damdan
Per perişan halleri var köylümün

Hırsın senin bir zavallı köylüye

Gönülden her yaprağına bir şiir yazdığım
Özlediğim hasret üstüne hasret ektiğim
Çaktırmadan üzmeden tane tane ayrılırım
Ağaçtan yapraklarının ayrıldıgı gibi
Farkettirmeden nasıl
girdiysen gönlüme öyle

Gözlerim dalıveriyor
Kapkara gözlerinle
Hayalin hep karşımda
Konuşuyorum dinliyor
Senle baharken kışlar
Bu gençlik çağımda