ÖĞRENDİM Kİ / 160
Tuttuğum fotoğraf avucumda adeta bir sıcaklık salgılıyor canlı gibi ne tuhaf anılar akıp gidiyor yürekler katılaşır bedenler yaşlanır yeminler unutulur ve en güçlü inançlar bile sarılırken gerçeğin iki boyutlu temsil eden ve dolayısıyla yalandan ibaret olan bir fotoğraf hiç değişmeden kalabiliyor sonsuz bir sadakatle
★☆★H Gürbüz
ÖĞRENDİM Kİ / 162
Mutlu insan yalnızca midesi doyan değil bilakis ruhu ve gönlü doyan insandır gönlü ve zihni doyan insan daha fazla gülümser daha çok paylaşır daha yardımsever ve mutlu olurlar
★☆★ H Gürbüz
ÖĞRENDİM Kİ / 16
Olma hasta ölürsün yoksa en büyük çarpıklık devlet politikasında çoğu hastaları sevk et Ankara’sına orda bir doktora günde üç yüz hasta kalmış en son sırada duramıyor ki ayakta beş yüz gram kan için Gürbüz'üm ölmüş hasta ruhuna okuyun el fatiha
★☆★H Gürbüz
ÖĞRENDİM Kİ / 164
Akıl gücünü yerinde kullanarak gerçekleri olduğu gibi kavramak en doğru olandır
★☆★H Gürbüz
Öğrendim ki 🤔
Hürriyet olmayan bir memlekette ölüm ve çöküş vardır
Her ilerleyişin ve kurtuluşun anası hürriyettir
ÖĞRENDİM Kİ 165
Bazen deli gibi sevilmeye ihtiyacı olur insanın işte o zaman sevince sevdiğinin kusurunu görmezsin
★☆★H Gürbüz
ÖĞRENDİM Kİ / 166
Gündüz ne kadar açılsam saçılsam da akşam olmaya başlayınca bir çiçek gibi kendime kapanıyorum gece boyu
★☆★H Gürbüz
ÖĞRENDİM Kİ / 167
Ruhumun kaçacağı en ufak bir çatlak bulsam çıkıp gidecek buradan anasını satıyım
★☆★H Gürbüz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!