Hacı Dedem Şiiri - Sûzi Kalp

Adı Abdullah diye bilinir,
" Hacı Dede" deyince evde sessizlik gelir.
Başımı açık görse, başını eğer geçer,
Kapalıysak alnımıza öpücük değer.
Bir katık, bir ayran... Fazla istemez,
Zamanında yer, geciksin istemez.
Erken yatar, erken kalkar,
Takvimi gibi dakiktir, hep karar.
Sabah uyanır divanında uzanır,
Türküsünü dinler, gözünü kapatır.
Haber saatini hiç kaçırmaz,
Ses yapılmasına asla göz yummaz.
8 kız 3 Oğlan...Hepsini görse bir arada,
"Maşallah" der, sevinir onlarla.
Gözleri parlar kızlarını görünce,
Torunlarının çokluğuyla övünür her yerde.
Çok ta merhametli, gönlü geniştir
O sıcakta klimayı bize doğru çevirir.
Kıyafetleri hep düzgün, nizami,
Takkesiz asla gezmez, o da öyle biri.
Memleketini çok sever,
"O su, ben balığım" der.
Biri namaz kılmıyorsa ekmeğini dahi yemez
Suratı asılır, kimse ikna edemez.
Ev halkı için sabah erkenden gider pazara,
Doldurur poşeti, evin yolunu tutar kasalarla, çuvallarla.
Benim taklidimi yapar "tete" diye,
Onu öyle seviyorum ki ona duam hep dilimde,
Ama şimdi alzheimer... Adı bile zor geliyor dile.
Kahır da çekti, sabır da,
Her haliyle dedemizdi duamız onunla.
Herkesi unuturken sessizce,
Biz seni asla unutmayacağız Hacı Dede.