Hacı Bekir Erdoğan Şiirleri - Şair Hacı ...

bu sır olarak benligimde üstü kapansa dahi iligimde yudum yudum nefesimle zerk etmişim işlemişim seni hücrelerimde fişlemişim. sökemez ne doktor ne tapip anlatmaya nefesiz kalır hatip yazmaya dayanır mı katip zerk etmişim işlemişim seni hücrelerimde fişlemişim. koparmasın ALLAH seni benden koptugumda helakımı bekle hemen yoklugunda insan değilem zerk etmişim işlemişim seni hücrelerimde fişlemişim.

bir selvi desem olmaz biliyorum. ama bir fidandın gıbda ediyorum! selvi gibi uzun degildi normal boyun fidandın çevreni meyvelerle doldurdun. o meyvelerki şimdi senden uzakda! nasılda yetıştirdin onları yoklukda! elektirik yok lüküs yok gazlambası yok olan isli bir idare; oda ikide bir sönmese! ah dudum ah ah anlatsan şimdi hikaye inmayacak sana çogu belkide ekmegin yoklugu insanın çoklugu! bir göz oda herkesin yatagı ortada giyecek sıkıntısı hat safada! birinin eskisi digerine olmaz! çünkü üzerinde yamasız yer bulunmaz! herkes yatar dudu yatmaz! yatamaz! bebelerin elbisesi yırtılmış yamasız olmaz! yakar isli bezirli idareyi! kayın baba laf eder herşeyi! geç vakte kadar igne iplik. sabah erken kalkılacak üstelik ekmek pişecek çorba kaynayacak! herkes karnını doyuracak sıra sana gelecek dudum. gün yeni başlıyor hazır olun! (1)

çöz çözebilirsen! bir bilmece sanki yaşam kimi zaman hız limitini aşan kimi zaman saniyeleri donduran kimi zaman rolantide olan ama nasil olduguna ne zaman hızlanacagına nasıl durucagına normal seyirde nereye varacagına karar verme yetkisi elimize geçmez geçmediki! yön verdik diye avunurken güler yaşamın bizi savururken! yaşamın yönü belli degiştir degiştirebilirsen! ölüm denilen geçegi! yaşamın son olacagi yeri! çöz çözebilirsen!

çalmadan açacaksın habersizce gönül kapısını aralayıp içeri hafifice sızacaksın oraya bir suret birakıp çıkacaksın kapı sahibinin hayatını yaşamını özlemlerini umutlarını hiçe sayarak yok olacasın! ve haykıracaksın ben insanım ! kim bilecek senin yaptıgını kim bilecek bir hayatı yıktıgını derber perişan karanlıklar içinde bir ecel takip eder peşinde yakalasada bitirse işimi son nefesde zikreterim ismini!

ugraşma be fotografcı! ugraşma be fotografcı olmuyor beceremiyom anla artık! yılların birikdirdigi gamı kederi; yakama yapışıp aglatan dertleri! hatırlamadan yaşanan o dünleri, nasıl beklersin birden gülmemi? ugraşma be foyografcı... yüzümde tebessüm olması agustosda kar yagması! yazda çölleri su basması! buzulların buharlanıp uçması! düşün nasılsa! bu yüzün tebessümü.. işde o be fotografcıııı! sen bir vefasızı sevdinmi delice bekledin mi yollarını gelmeyecegini bile bile görsen çile görmesen işkence ne gün belli nede gece ugraşma be fotografcı... toplum içinde yapa yalnız saniye yokki agrısız acısız dost sandıklarım hepten vefasız! idam mahkumundan daha beter cezamız! ugraşma be fotografcı hayat seline kapılmış çırpınırım can hali ile avaz avaz bagırırım. yardım edecek kul haykırım! sesim mi duyomuyor ben mi sagırım! ugraşma be fotografcı..ugraşma!

ugraşma be fotografcı! ugraşma be fotografcı olmuyor beceremiyom anla artık! yılların birikdirdigi gamı kederi; birden atıpda kederli günleri! hatırlamadan yaşanan o dünleri, nasıl beklersin birden gülmemi? ugraşma be foyografcı... yüzümde tebessüm olması agustosda kar yagması! yazda çölleri su basması! buzulların buharlanıp uçması! düşün nasılsa! bu yüzün tebessümü.. işde o be fotografcıııı!

ben çekilde köşelere! insaflı davran gelme üzerime! sıkışdım kalmadı gidecek yerimde! insaflı davran gelme üzerime! cennet kazanmak kolay degilmiş! ömrüm selvi sögüt gibi egilmiş yürek delik delik delinmiş insaflı davran gelme üzerime! yalnızlıgımın yüceligi everest hayellerim tükenip ümidi kes yaş kırkbeş olmadan dedirdin pes insaflı davran gelme üzerime! insan diye sarıldım hepsi boşa madde girdi tükendi dosluklarda kafa dutup meydan okumadım asla! insaflı davran gelme üzerime! kader dedim geldikce geldin ben nerde nasıl yalnışlıklar ettim aha son kez söylüyom tükenip bitdim. insaflı davran gelme üzerime!

olmaz insan arasında degerin toplumda bulunmaz yerin gariplik degişmeyen kaderin kuran-i hayat dersen eger! selamı sabahı kesen kesene arkandan kişiligi deşen deşene herkes mumın ama hasetlik nedense peygamber-i hayat dersen eger! zorlanırsın yurdunda yuvanda dışlanırsın yaşadıgın toplumda sorun arar bulamasın ortamda teplig edilen din: dersen eger! atalardan gelene soru katmak o tarafa şübheyle bakmak! sadece ve sadece ALLAHa kul olmak; taşlanırsın bunu dersen eger çogaldı tek olan ilah tanınmaz oldu ibadet edilen ALLAH! kalem kelam kuvvetli silah hak yol islam dersen eger! bitatları bırakıp kaçacaksın hiçreti ALLAH için yapacaksın ebuzerligide göze alacaksın peygamber dostdu oluyum dersen eğer!

ela gözlüm! kimin ne zaman gidecegini ALLAH bilir ela gözlüm! bu dünyayı nasıl terk edecegini! ALLAH bilir ela gözlüm! sen yaş olarak belkide ömrüyün son demi ben de görüntü itibari ortada biryeri işgal ederken; baş başa kader birleşdirdi iyinin yanında; kederli bagzen sert bagzende gülenli günler geçirdik ela gözlüm! sana sert davranmayım diye çok zorladım bu bedenide ama bazen kaçdı ölçü yinede sonraları nasıl kahrettim kendime bildirmedim sana ela gözlüm. sana öyle alışdım ki nefes alışında huzur bakışında güven buluyorum ela gözlüm! bir gün ayrılacagız bir birimizden sevgin yüregimde en temizinden hakkını helal et üzdüm ben ALLAHım rahmetini eksik etmesin senden sensizlik bana çok acı gelecek ela gözlüm ne yaptıgını hatırlamaz hale geldin. zamanıda sende beni çok sevdin kucaklar bagrın basar yavrum derdin! sana layık olamadım affet ela gözlüm.

ey sevgili ben seni bir kaşılık beklemeden gece gündüz ayırt etmeden dört mevsim birden bagrımı kavuran ateşinden koştum arkandan dilenmeden sevdim seni karşılık beklemeden bir ebeyn gibi gören bilen desede deli kıskandım sana degen yeli muhatap oldugun tüm eeli yerden yere vursanda beni sevdim seni karşılık beklemeden! hapsedip seni yüregime söylemedim kendime kilit vurdum dilime seni sevdigimi bilme diye sevdim seni karşılık beklemeden!