Alıştım ben artık hep gidişine
Seni beklemeye hacet kalmadı
Bundan böyle herkes kendi işine
Seni düşünmeye hacet kalmadı
Günleri aylara, ayları yıla
Böldüm de gurbetim olmadı sıla
Düşmedim sen gibi Allah’sız kula
Seni beklemeye hacet kalmadı
Ne verdin ki ne alasın bu candan
Gözyaşım da cabasıydı bir yandan
İnciterek zevk aldın ya hep bundan
Seni özlemeye hacet kalmadı
Sanma ki hayatın mutluluk görür
Ne it ürüyecek ne kervan yürür
Aynada geçmişin sana tükürür
Seni düşünmeye hacet kalmadı
Benden uzak ol da ister bin yaşa
Mâbûtlar sözünle değişse haşa!
Yüzümü çevirip etmem temaşa
Seni izlemeye hacet kalmadı
Dinmedi gözünden timsah gözyaşı
Ayırmadın asla kurudan yaşı
Kokunu kaplasa her adım başı
Seni özlemeye hacet kalmadı
Kayıt Tarihi : 23.3.2022 11:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!