Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bin dokuz yüz seksen bir, bir sarı sıcak imiş
Doğmuşum, elden ele mekanım kucak imiş
Yenice emeklerken zevkim oyuncak imiş
On ay sonra demişler bunun birkaç dişi var...
Isırmışım elmayı suyunu çıkarmışım
Biraz da nazlıymışım, kem sözden bıkarmışım
Yaşıtım bebelerin hepsini yıkarmışım
Derlermiş hep maşallah ne yiğit güreşi var
Artık hatırlıyorum beş yaşıma değmiştim
Çubuktan kırbaç için bir dal tutup eğmiştim
Babamın terkisinde kır atı dehlemiştim
Şaha ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!