H'içimsin Şiiri - Batuhan Savaş

Ve sen benim h’içimsin
küllüğün taştığı gecelerde telefonun diğer ucunda kimse olmadı da
izmaritler küllerle sevişirken ben kokunu arar oldum
sen benim h’içimsin
kanatları kırılan bir kadın, gülüşünde dünyalar saklı
geceyi gündüze katıyor bakışları
sen benim h’içimsin
sarıp sarmalanmış üstün körü yalnızlıkla
eski bir kağıt parçası gibi
sen benim h’içimsin
kuşlar rüzgarın ritmine uyuyor mesela
yıldızlar geceye aşık
ay onun için bekliyor geceleri tepemizde
sonbaharda güneş açmıyor ama
onun için ağlıyor bulutlar
sen benim içimsin

Den(b)iz Feneri