Hasretinden prangalar eskiten arif'i hatırlarım,
Bir insan ömrünü neye vermeli? diyen hasreti bilirim...
Kaç zemheri geçti bu merdümgirizlikte,
Elindekileri kaybetmenin kaçıncı seferi bu...
Hani bahçede lavantalar ekmiştin ya...
kışın sert ve kurak bir yerde , hayatta kalabilme ihtimalini sevmiştin belkide ...
Sahi gittiğinin kaçıncı günü,ayı ve yılı saymayı unuttum ...
Belkide sayıların bir önemi yoktu ,onları önemli kılan insanlar olmasaydı ...
Kayıt Tarihi : 12.6.2025 11:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!