Güzün Hoş Hatırası Şiiri - Muharrem Oya

Bir güz gününde, Kasım manzarasında,
Yemyeşil çamların öte yakasında,
Renk cümbüşü yaprakların arasında,
Deveboynu yaylasında yürüyorum.

Yere gazel dökülmüş, dala vurmuş soğuk,
Çoktan geçmiş Ekim, üşüyorum buruk,
Islanıyorum yağmurda,göğü sarmış bulut.
Mis gibi kekiklerin kokusunu arıyorum.

Hani o baharların coşkusu çelik çomak.
Bir başkaydı yaylaların neşesi gıncırak.
Saçaklıydı kilimler,sevgi tüterdi ocak.
Yitirilmiş eski sevdaları soluyorum.

Bulutlar yavaş yavaş gökyüzünü sarıyor.
Titreyen bir tarla kuşu üstümde dönüyor.
Bu güzlerdeki hazan da ne? diye soruyor.
Savrulan gazellerin vedâları diyorum.

Muharremim şimdi,hâlâ yeşil bu ardıçlar.
Bir sonbahar efsanesi muşmalalar, alıçlar.
Ufuklarda görünmüyor artık kırlangıçlar.
Bir mevsimin bitiş edâlarını görüyorum.

Akşehir'e doğru bakınıyorum tepelerde,
Gülen,şen çocuklar görüyorum ötelerde.
Nasrettin Hoca'yı hatırlıyorum nüktelerde,
Memleketimin hoş sedâlarını duyuyorum.

Muharrem OYA (14 .11.2025