Güzin Osmancık Şiirleri - Şair Güzin Osm ...

Benim adım hazan.
Hazan, hüzün.
Hüzün, ayrılık.
Ayrılık, hasret.
Hasret,özlem.
Özlem, acı.

Benimle ol hep
Hiç görmediğim İlahım
Bırakma beni
Zaten doğuşum
Ecelim de sensin
Ne farkeder

Menekşeler mor açtı
Nergisler sarı
Ağaçlar yemyeşil,
Deniz mavi
Kuşlar penceremde
İnsanlar mutlu

Seni sevdiğim kadar
Uyumayı bile sevmedim.
Çok sevdiğim çayı
Sana tercih etmedim
Seni düşündüğüm zaman
Susamadım,

Her gidiyorum dediğimde,
Geri dönmem bir daha
Asla derken
Aslında hep
Bekle
Beni

Sevmek
Yüreğinde taşıyabilmektir sevdiğini
Ve aşkı yaşayabilmektir doyasıya
Bazen ağlayabilmek,
Bazen hüzünlenmek
Zamanla alışabilmektir yokluğuna

Ben kimim neyim
Kimliğimi unuttum
Geçmişime ait ne varsa
Yaşadığım her şeyi
Unuttum
Geleceğim nedir.

Gelme sakın
Çağırsamda gelme
Sen meleğim değil
Felaketim olursun
Gelme

Ol emrinle yaratan sensin
Olmayanda olan yine sen
Mekân bana......
Sen mekâna sığmazsın.
Ölmeden ölünce; görünür,
Dostuna bürünürsün.

Hasretin yaktığı kalplerde
Yaşandı SONsuz sevgiler
Akşamın çöktüğü her yerde
Aşk yanı başımdaydı
O zaman çalındı canı yakan şarkılar
Orada sevgi beni vurdu