Güzellik Şiiri - Nevzat Baloğlu

Yine sabah oldu güzellik
Dünyada hep sabah olsa
Seni görsem güneş doğmadan
İlk ışığım sen olsan
Vücüduma sen değsen ilk
Nefes alsa vücudum iliklerinde
Bütün vücüduna sarılsa
Yaşlansa vücudundaki ben gibi
Saçlarindaki beyazların gibi
Tutsa ellerim dudaklarını
Bekle hazırlanıp yetişecem sana
Otobüse binmezsen endişelenirim
Sensiz sabah sabah çekilmez
Hele birde sen durakta
El kaldırınca bayılacak oluyorum
Bir baksan gözlerime yanılmaz
O soguk sabah yağmurda
Kalbimi çaldığından haberin yok
Otobüs durdu içim kıpır kıpır
Büyük bir sessizlik başlıyor
Sabırsızlanıyorum işte o an
Yanıma oturursun diye
Kalbim duracak gel otur
Yerin hazır seni bekliyor
Her sabah ki gibi tekrar tekrar
Ne güzelliksin sen nesin sen
O yol ne güzel bir yol
O yolculuk ne güzel bir yolculuk
O başını çevirmen yanına
Yanakların ay gibi arkada gel gör
Benim gibi seni izlemek ne güzel
Günde bir sabah ilaç gibisin
Söz vermişim gibi beklemişim
Her sabah doğan güneş gibi
Aklım kısmet kalbim aşk diyor
Bak gidiyoruz otobüste bir sallantı
Saçların havalanıyor havalı havalı
Hemen arkandayım bir karış
Her nefesini kokluyorum ezbere
Sanki elimi uzatsam dokunacam
Konuşsam ne dersin acaba
Benim yüzümden küsermisin
Güzellik sabahlara cesaretsizim
Sen farklı ben hayal sanki
Yol bitmek üzere ayrılık vakti
Ben durağa geldim kalkıyorum
Bastım düğmeye bir daha baksam mı
Özlerim sabaha kadar bakmasam şindi
Farkındamısın ayrılıkta güzellik
Üzülme ben yine erken kalkarım
Aynı saatte aynı durakta
Aynı otobüsle gelirim
Kaldır elini tutarım belki
Kollarına girerim sarılıp
Çekerim seni birgün
O otobüse güzellik kol kola
Beraber yolculuk ederiz