Sorsan ben deliyim sana, divaneyim,
Kim bilir, belki de sırılsıklam aşığım.
Görsen ben de ben değilim,
Kaşık ağzımı bulamıyor, güzelim.
Düşünceler beynimin içini kemirmekte,
Hisler kalbimi delip geçmekte.
Yokluğun başıma gelen bir felaket,
Varlığın, çölde serap görmek misali.
Bazen ben bile kendimi anlayamıyorum,
Seni düşünürken rotamı bulamıyorum.
Ben mi abartıyorum, yoksa seni,
Sen mi hak ediyorsun, yoksa beni?
Sen eşittir gözlerinin güzelliği,
Gözlerine çarpılan bir ben.
Hepsini toplasam, yüreğimi sana bölsem,
Sonuç aşk çıkar, güzelim.
Kayıt Tarihi : 31.1.2025 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anlatıcı, yoğun bir aşk ve tutku ile kendini kaybetmiş bir hâlde. Karşısındaki kişiye olan sevgisi öylesine derin ki, kendi ruh hâlini ve düşüncelerini bile kontrol edemiyor; zaman zaman kendini anlamakta zorlanıyor. Yokluk ve varlık arasındaki duygusal iniş çıkışlar, aşkın hem acı hem de büyüleyici yönünü yansıtıyor. Şiir, delicesine bir aşkla yanan, bazen kendini bile şaşırtan, tutkulu bir sevginin hikayesini anlatıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!