gözleri dünya görmüş ve yorgundu
iri esmer.
aptal bir adam kadar iri
buyruk yokuşlarında tembel, üşengeç
daha çocuk gibi kadın olmuş.
allahsızın biriyle hemhal olmuş
üstelik yıllar geçmiş üstünden, teni yamalı
içinde dünya saflığı ve ayrı ayrı kafiyeler
ezberlediği gibi sanır beni de, yüreğim sanrı
emzir beni dedim ben çocuk değilim
büyüyebilirdim
bir süre acısız gezdik evin odalarını
karnındaki izi bağrıma bastım,
bilmez.
Kayıt Tarihi : 1.9.2015 00:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!