Güzel Kadın Şiiri - Gönül Kütük

Yeşil bahçelerime, kuru balta vurursun
Meçi ferhat dağına çakışı güzel kadın
Aşiyane Bülbülü, özüne kondurursun
Kanadı bin bir desen, nakışı güzel kadın

Adın adımda saklı, ayan edip te anmam
Sen benim hayalimsen, başka gerçeğe kanmam
Endamın söylemeyen, şarkılara inanmam
Ahulardan maraldan, bakışı güzel kadın

İncileri bozdurup, dişlerine dizmişler
Gamzelerine onca, laleleri üzmüşler
Kirpiklerinden Nil’in, nehirini süzmüşler
Aşk ile deryalara, akışı güzel kadın

Koklayıp çiçekleri, toplar avuçlarına
Yaprakları deriyor, dalından uçlarına
Güldeste Buket’inden,taç yapmış saçlarına
Gülleri süsler gibi, takışı güzel kadın

Karşında ağlıyorsam, gözyaşlarımı silme
Mecnun’a eziyeti, Leyla’nın Hakkı bilme
Allah kuluna cefa, yakışmaz hiçbir ilme
Aşkını kurşun gibi, sıkışı güzel kadın

Şifa diye zehirli, nar şerbetini içsem
Ayağına batmasın, dikenlerini biçsem
Bunca divane olup, gözünde yine hiçsem
Pervane yüreğimi, yakışı güzel kadın

Sevsen de sevmesen de, razıyım ben cüdama
Üzersem eğer seni, çarpılayım idama
Şevkatiyle can verir, gönlü ceset adama
Bedenimin topraktan, çıkışı güzel kadın

28.11.2025