Güz Sancısı Şiiri - Ayla Cermen Tüfekçi

GÜZ SANCISI

her eylül gelişinde
güz mevsimiyle birlikte
hüzün dolar içime
karışır duygularım
renk cümbüşü içinde
ayrılıklar töreninde
bozlak türküler çalar
efkârlanırım

her bağ bozumunu yaşarken gönlüm
yağmur yüklü bulutlar
bilsen nasıl bir telaşta
güneş dersen sanki yasta
yapraklarıyla vedalaşan ağaçlar
umutsuz bir bakışta
yapraklarsa
sonsuz savruluşlarda

hayatın keşmekeşinde
bir nehir akar yüreğime
deniz olur
yorgun yüklü bir gemi
belirsizliğin rotasında
hiç durmadan gider
ve ben kaybolurum
okyanuslar ötesinde

içimizde var bilinmez bir sızı
onun adı güz sancısı
yeni baharlara gebe
kısır döngüdür bu
nicedir sürer gider
gün olur devran döner
ömür tükenirken kış biter
bahar gelir yeşerir her şey yeniden

AYLA CERMEN TÜFEKÇİ