beceriksiz bir tacirin düşlerini satıyorum
naylon ayakkabılardan kamyonlarımı
yol boyu öptüğüm bütün yüzlerin
kımıltısız kalabalık yalnızlığını
seninle gidiyor kentin palyaçoları
gülüşün akıyor peşinden
kimsesiz istasyonlarına ülkemin
güz geliyor üşüyebilirim
Tavşan Dağı kaçağını arıyor
kasabalı kurnazlığıyla gizlediğim adresi
güz diyerek getirdim sana
bavuluma doldurduğum hapishanemi
evsizin bankamatik sıcaklığını
ne iş olsa yapabilirliğini işsizin
yangınlar üstüne süslenebiliyorsa kadınlar
hayat eski bir alışkanlık mı
atölye önlerinde küfürleşen dolmuşlar
yalan mı askere alınmam yeniden
Kayıt Tarihi : 21.11.2002 18:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!