Güz’el Şiiri - Behram Filinta

Hazan geliyor, kapımızı tıklatıyor o ağır tokmağı.
Geliyor, bir nefes kadar yakın şah damarında.
İlkbahar düştü, incitti dizlerini; kalkana kadar soldu benzi.
Şakaklarındaki yeşil daha teneşir taşına uzanmamış.
Hâlen kürtaj yapmamış kavak dalları,
Daha mürsil etmemiş yapraklarını.
Ama kuruyacak, sararacak,
Bitecek bezdiren sıcak,
Salınmayacak dallarına doladığın salıncak.

Bıraktım papatyalarda sevda anketlerini yapmayı.
Düştükçe el öpmelerinin istatistiği,
Nükseder hoyratlığın siyatiği.
Ayaklarına patik geçir seyran,
Üstüne giy pabuç lastiği.
Merdan Ağa çekecek tetiği,
Bitecek kör eşeğin değirmenciye etiği.