Herkese sonuna kadar güvenmem.
Açık veya aralık bıraktığım bir kapım vardır her zaman, ne olur ne olmaz kapısı… (Anneannem, mülahazat hanesini açık bırak derdi)
Ansızın kapanıverdiğinde kapı ve ben o kapının arkasında kalakaldığımda tek başıma, dimdik ayakta durabilmek, yıkılmamak içindir.
Güvendiğim dağlara kar yağdığında, çığ altında kalmamak içindir bu. Kendimi koruma önlemimdir.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta