Güvenme Şiiri - Meltem Albayrak

Güvenme komşuna,
Düşman olur kapında.
Aldanma bir gülüşe,
Ağlarsın sonunda...

Babandan kalan mirasa,
Doğurduğun evlâda,
Kefil olduğun kişiye,
Ağzındaki inci dişe,

Güvenme!

"Müslümanım" diyen kâfire,
“Param yok! “ diyen dilenciye,
"Dedikodu sevmem! “ diyen insana,
“Beklerim, lafımı olur! ” diyen esnafa,

Güvenme!

Ağızdan çıkan söze
Tarlaya ektiğin mahsule,
Bindiğin ata,
Altındaki yata,

Güvenme!

Ocaktaki aşına,
Akan gözyaşına,
Isırmaz dediğin köpeğe,
Başına eden talih kuşuna,

Güvenme!