Ben;
Hiçbir şehri böyle sevemem.
İçinde nice acılar yaşadımsa,
Kalsın isterim hep aynı yollarda,
Adımlarımı saymadan edemem.
Ben hiçbir şehri,böyle sevemem.
Hangi zamanlarda gece olduğuna inandım biliyormusun
Nasıl bir karanlık verdim kendime boş günlerde
Ağlamak böyle kolay değildi hiçbir zaman
Seni beklemek günlerinde
Sokağın başına doğru eğilir gölgeler
Büyük bir hayat içindeki yolcular,
Otobüstedir kentin içinde;
Camlardan dışarı bakan bakışlar,
Bir hayat akıp gider düşlerde.
Aynı yüz masum kalabilir yıllarca
Pedallarını çevirir
Zamanın ayaklarım
Nereden nereye gider
Sayıklarım
Bir zamanlar yaşadıklarım
Teninin o biçimli desenine
Damarlarının hattı çeşidine
Sıcaklığının yakıp eritmesine
Dayanabilirim.
Saçlarının yüzüme değmemesine
Atar tayfa kara denizlere.
Ellerinden akıp gider dehlizlere.
Takılıp kalması için yüzeyde;
Bir teknenin duruşu.
Sıyrılıp gelmez derinlerden.
O güzel kadının o bakışı varya
İçimi nasılda sarar o ince hava
Saçları biçimdir o derin okyanusta
Gözleri alevdir o sönmez çukurda
Ah senide hep böyle görürüm çoğu zaman
Önümü kesen ey beton
Baksan ne yazar,bakmasan ne
Söyle!
Maviye açıldımı hiç gözlerin?
Şöyle...
Yükselip önüme gelip te
Durgun bir su kenarında;
Bir damla suyu ayırdetmeksizin,
Seni bekledim.
Yağmur dediğin silüet bozguncusu.
Alırda gider o durgun resmini.
Söyle!
Çocuğunu sevindir ablaa!
Ağzından duymak,
Bir çocuğun,
Söylediği yaşta.
Geriye dönemezsin pis satıcı,
Arabanla tabancanla oyna.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!