Atamın dedemin adı sanı varmış
Bütün alem onları iyi tanırmış
Böyle yok olup unutulmakta varmış
Beni unutturan gurur oldu
Aza kanaat getiremedim
Basiti giyip giydiremedim
Yokluğu kendime yediremedim
Beni süründüren gurur oldu
Beni gördüğü yerde selama duran
Sabah akşam gelip halimi soran
Şimdi beni canevimde vuran
Beni yaralıyan gurur oldu
Yulaf ektiğim tarlada çiftçi
Beşyüz koyunuma çoban bekçi
Şimdi patron olmuşlar ben işçi
Beni muhtaç eden gurur oldu
Kayıt Tarihi : 26.7.2007 22:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!