Gürsel Cengiz Şiirleri - Şair Gürsel Cengiz

Saçlarının dalgaları deniz ile yarışta
İçime bir acı çöker
O limana her varışta

Battaniyesi utançtı
O soğuk sokakların

Örtmeye gelmezdi
Üstüne

Onlar

Kalemleriyle
Kabuk bağlayan yüreklerdeki
Duyguları kazan

Siyahı kalmayacak
Saltanatı başlayacak
Saçında ki akların

Misafirlik bitince
Yolunu tutacağız

biliyordum
zaman ömrü
ömür insanı
güneşse
eritiyor karı

Yaralı yüreğimizle dolaşmışız
Bu ülkeyi
Bir uçtan bir uca
Mesela nereyi mi
Erzurum u Ardahan ı Muşu

doğmayan günlere
türküler tellendirin
telli turnalar


bırakın bulutlar imrensin

Uyanırlar yanlarında elleri hamur kokan
Bir eşle
Karıncalarla güneşle


Koşarak yetişirler giden günün ardından

Doğasın da var cancazım
pınar aktığı
öküz tren baktığı
yılan da soktuğu için
yılan dır

Nerelere sığınırdı
Bu limansız
Bu tayfasız umutlarım
Bilemem olmasaydın