Gürkan Kuzu Şiirleri - Şair Gürkan Kuzu

Hadi gel Dağ Çiğdemim,

Bak , nasıl da hasretim,

Bakar bakar severdim, delirirdim.

Aynalarda kalıyorsa gülümsemen,

Ve çekip gittiğinde güneş,

Hüzün arsızsa için için;

Sen, trenlerde gidersin hep evine,

Bense duman olur tüterim tepende;

Ömrüm raylar oluverir, tükenir.

Uyutmuyorsun beni;

Ya gece çığlığında bir çocuk ,

Ya camı döven yağmur tanesi;

Düşlerim ben dolunayı,

Gece aralığında düşer ışığı;

Mavide yol alır aşk ,

Kar vurdu şehri dün gece,

Soğuk aldı odayı boylu boyunca ne çare;

Yatılası değil yatak , dağınık , buruşuk ;

Lacivert karanlığında deniz bir yanım,
Yosun kokusu kaplı acı nefesim;
Kalabalık, öyle ki deniz boyu,
Yürüyor üstüme sanki herşey.
Kalabalık; bir o kadar da diz boyu yalnızlık.

Özüme kokar yokluğunda hep,

Kalbinin ılık ilkbahar sevdası;

Göçmen olur, kuş olur uçarım sonra,

Sevda vardır bu dünyada,

Elbet aşkta vardır,

Ama senle olmak bambaşkadır.

Seviyorum seni,
Var mı ötesi?
Duysan ki öldü birisi
Senin aşkından bil ki.
Bu birisi kim ki?
Seviyor işte var mı ötesi!