Gurbetten Memlekete Şiiri - Ali Sandıkçı ...

Yıllar yılı çok sözler,
Söylendi ğurbet için.
Solar gülü insanın
Gurbetlerde gün be gün..

Çok ğariptir ğurbette,
Ruhu teslim etmesi.
Uymaz bize küffarın,
Ne adet, ne töresi.

Bir dostu uğurladık,
Ğurbetten memlekete.
Ezeli hüküm böyle,
Çare yoktur elbette..

Eş ve çocuklar ağlar,
Ölen analarına...
Kimin ğarantısı var;
Çıkmak için yarına..

Bir çok ğurbetçimizin,
Söndü yanan ışığı.
Biraz anlasak bari,
Ölümle inceliği....

Herkesin gözü yaşlı,
Giden ğurbetçi için.
Uymaz kulun pılanı,
Verilen karar için..

Dolup taştı bir anda,
Hastahane odası.
Duyulmaz oldu artık.
Ölen ananın sesi...

Ne pılanları vardı;
Baba ve çocukların?
Ölüm bozdu onları;
Hüküm ancak Allahın.

Uyan sende ey Ali:
Fanidir dünya mali.
Vakit, saat dolunca,
Sende verirsin canı.

Not: Bu şiir Ankara koçhısarlı H. Bayram Özdemirin eşi Sevim hanımın vefatı üzerine yazılmıştır.