Gurbetteki çocuklar Şiiri - Fettah Bayir 2

Gurbette ki tüm çocuklar öksüzdür,
Her biri adetada hüzün yüklüdür,
Gurbette ki akşamlar erken olur,
Kim dedi ki zindanlar Bağdata uzak,

Karanlıklar da kaybolan faili meçhuller,
Her şehrin arka sokaklarına çıkan tüneller,
Farzet ki,ben öldüm,mutlu mu olur sanırsın fahişeler,
Karaborsa da oysa tüm zevke çıkmış tüm biletler,

Bosna sokaklarında diz boyu gözyaşlar,
Seher vakitlerinde hüzünlü anneler,
Kalkmış bir teeccüd buluşmasındalar,
Boynu bükük babalar rızık peşindeler,

Hakikati görmemek adına gözlerinizi nereye çevirirsen çevirin,
Gazzeli bir dedenin elinde bir poşet,
Sanmayın çocuklarına götürüyor bir et,
Torununa ait elinde parçalanmış bir ceset,

Beklenen ne bir şarkıydı,ne bir muştu,
Beklenen sendin oysa,o umutta uçtu,
Ümmeti böyle ağlatıpda kayhakaya koyuldun,
Sen bu değildin,nasıl bu oyunun parçası oldun,

Uçun ebabiller uçun,tüm çocukları gökyüzüne uçurun,
Sönmüş tüm yıldızları bırakın ardınızda loş ışıklara uçun
Lanet bir dünyanın ardından ne diye bakıyorsunuz,
İsrafil daha neyi bekler,yoksa çok mu uzun yolunuz,

Yaşasın zalimler için cehennem,
Kesilir başlar bir bir, bir gün elbet,
Ne zaman olur artık bilemem,
Hilkatten filkate giden bir yol vardır elbet,