GURBET TE YORULDUM
Gurbet elinde çadırım kurdum
Burası oldu mekanım yurdum
Her zorluğuna başımı koydum
Yoruldum felek ben nice yoruldum
Şu yaban elinde çalıştım durdum
Taşını yastık yaptım başımı koydum
Ne acı lafı işittim canımda duydum
Yoruldum felek ben nice yoruldum
Şu zalim eller bana ölümden beter
Artık yeter felek çektiğim yeter
Aklı selim olmayan beni mi dinler
Yoruldum felek ben nice yoruldum
Gönlüm sılada ben gurbette kaldım
Gece okudum gündüzün yazdım
Alem oynar iken,ben naçar baktım
Yoruldum felek ben nice yoruldum
Ah bu gurbette kim kimsesiz kaldım
Ayrılık hasretinden usandım yandım
Zorluğu üşüttü darlığına da dayandım
Yoruldum felek ben nice yoruldum
Derdimden artık oldum divane
Bu da azmış gibi bin sorun gene
Çaresizlikte üstüne açılmış yine
Yoruldum felek ben nice yoruldum
Nevzat senin hiç bitmez mi azabın
Çare olmaz gurbet, hiç yok mu ilacın
Taşkın derdin çaresizde, içine mi attın
Yoruldum felek ben nice yoruldum
30/12/2011 / KAPAKLI KÖYÜ-(Erzurum)
Kayıt Tarihi : 20.2.2012 16:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gurbetteki yaşamın zorluğu anlatılıyor
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!